Penzierùsu jìa pe la mia via
chih?a matìna quandu la ncuntrài:
nu salùtu velòci ’e cortesìa,
accussì bella quandu la guardài.
Quandu jivi d’arràsu ni votài:
era tutta quanta ammodulàta;
’e capu mpeda la significài,
puru ah?u caminàra era aggraziàta.
Tornài passandu ’e chih?a strata
cu a spirànza u ma pozzu ncuntràra
fantasijàndu puru a parràta
chi nci facìa quandu la fermàva.
Gironzulài ammènu na misàta
pe tutta a cuntràta in ogni via:
para c’a terra si l’avìa mbuccàta,
o distìnu ca ’on era pe mmia.