Fìmmani chi jati curiosàndu Pecchì passu e spassu ’e chista via, non vi jati tantu nterrogàndu, ca chista on’è a strata da casa mia. Si passu ’e ccà tegnu nu scopu, nu chjovu fissu nta testa mia chi segua ogni mumèntu e ogni locu chi si chjama d’amùri franisìa. Nte ’sta ruga nc’esta na figghjòla chi ava u visu ’e nu chjaru ’e luna, du’ occhj a culùri do mara, nu risu ch’è na spera ’e sula. Eu su’ nnammuràtu ’e ’sa figghjòla: dicintincìllu vui, fàtalu sapìra ch’è a donna chi ni trasìu nto cora: u bena chi nci vogghju on trova dira. (*) Il sovrastante testo non è di un’antica serenata, ma una poesia di Tota Gallelli, musicabile per serenata.